Vrijwilliger Judith Mulder

Het kunstwerk Hairy Monster (2011) van kunstenaar Adriaan Rees staat in een kleine hal tussen de Schepenzaal en de expositiezaal Rechtspraak&Bestuur. Het is een op het eerste ogenblik onopvallend wit beeldje van een paar armen, waarvan de handen in elkaar zijn gevouwen tot een biddend gebaar. De armen zijn bezaaid met dunne krullende haren. Het porseleinen beeldje is wit en oogt breekbaar. Daarnaast hebben de haren op de armen en de titel van het beeldje een wild karakter. Als net afgestudeerde kunsthistoricus  maakte dit beeldje mij nieuwsgierig naar de kunstenaar.

Vrijwilliger Hans Smedema

Ik kies niet voor één enkel stuk, maar neem gelijk een hele zaal: de Schepenzaal, beter gezegd, de wonderen en geheimen van de Schepenzaal. Ik raak daar niet over uitgedacht. Een groot geheim is de functie van het traliewerk aan de buitenkant van de Schepenzaal. Waren dat kooien voor veroordeelden? Als dat zo was dan moest een veroordeelde over de bank met kussens van een schepen heen klimmen, door de vensterbank, via het raam naar buiten... Gelooft u het? En hoe zit het met die pieken en hellebaarden, rondom aan de wanden?

Vrijwilliger Bert Hazenbos

Elke keer als ik een groep bezoekers door het museum rondleid en daarbij de zaal met de Oranjeportretten aandoe, kan ik het niet nalaten om wat langer stil te staan bij het portret van Juliana.

Maar waarom maakt deze afbeelding zo'n indruk op mij?

Vrijwilliger Jan Breet

Juffrouw Hendriks (1888-1974).......
Oskar bleef stilstaan. Meteen liep een vrouw in een donkerblauwe mantel op hem toe.
''Bekeer U tot Jezus" , zei zij, de woorden uitsprekend in cadans, haar hoofd vermanend op de maat.
"Bekeer U tot Jezus, want de Eeuwigheid komt"
"Niet nodig", zei Oskar, denkend dat zij hem de strijdkreet of een traktraat wilde verkopen.
Maar de vrouw was al doorgelopen en had geen drukwerk bij zich.
(Fragment uit : De tranen der acacia's van W.F.Hermans)

Vrijwilliger Koen de Leeuw

Wie ervaart niet bij tijd en wijle nostalgische gevoelens bij – zoals onze oosterburen uitdrukken – een 'aha-erlebnis'? Bij het bereiken van een zekere leeftijd en in de jaren daarna staat die emotie in de startblokken bij het beschouwen van o.a. een film, boek, voorwerp uit grootmoeders tijd dan wel een schilderij. Als suppoost valt me dat vooral op in de waterzaal bij het tableau met objecten van de vele verdwenen Kamper bedrijven. De reacties van de bezoekers daarop getuigen van een zeker sentiment naar de tijden van weleer.

Vrijwilliger Jan Kok

Drinkhoorn van het Sint Paulusgilde

Daar staat- ie dan.... Hoog, bovenop de grote zwarte zuil in de vitrine met glimmend gildezilver.
Hij torent uit boven alle ander zilveren kostbaarheden, deze drinkhoorn van het Sint Paulusgilde, het gilde van de Korvenmakers. Een trotse houding heeft- ie, alsof- ie de wacht houdt over al die andere prachtige pronkstukken die hier stilletjes achter glas liggen mooi te zijn: gildebekers, een koningsstaf, drinkhoorns, een bandelier, begrafenisschildjes, een bodebus.

Vrijwilliger Tonie Kerssies

Cellebroederspoort in Kampen van Cornelis Springer

Als kind heb ik schilderijen zien groeien en de geur van olieverf geroken. Mijn vader leerde mij over gelaagdheid, compositie, vlakverdeling en dynamiek, maar zelf had ik niet het talent om er mee aan de slag te gaan. Het is bij kijken gebleven. Maar dan wel met liefde!
Het is daarom dat mijn favoriete museumstuk wel een schilderij moest worden.

Vrijwilliger Gerrit Eijlander

Memorietafel uit het Soete-Naeme -Jhesushuys     

Vrijwilliger zijn in een museum heeft als groot voordeel, dat je alles goed kunt bekijken.
In de loop van de tijd kom je meer te weten over de schilderijen en de voorwerpen die er tentoongesteld worden.
Als suppoost ben je zo een bevoorrecht persoon en het is leuk om bezoekers te woord te staan.
Een schilderij met als titel 'Laat de kinderen tot mij komen' vind ik persoonlijk één van de topstukken.

Vrijwilliger Gert Hak

Het model van de Kogge op de waterzaal.

Het scheepje model staat voor de ‘echte’ Kogge, die in de Nieuwe Buitenhaven te bewonderen is.
Een Kogge, die in de jaren negentig van de vorige eeuw gebouwd is op grond van de gegevens van scheepsartefacten, die gevonden zijn op de bodem van de voormalige Zuiderzee ter hoogte van Nijkerk.

Vrijwilliger Doetje de Jong

Memoriebord van Elaert Cromme

Elaert Cromme, burgemeester van Kampen, man van aanzien, gezond, rijk, ontwikkeld, sprak Latijn. Maar ook een man met een goed hart. Samen met zijn zus en dochter deed hij veel goeds voor de Kampenaren.

Vrijwilliger Tiny Visser

Het Tolbord

"A museum is a serious pleasure".  Dat geldt wat mij betreft ook voor ons museum. Neem nou bijvoorbeeld het tolbord uit 1628, waarop de tarieven staan voor gebruik van de IJsselbrug. Met welk een ernst heeft men deze lijst samengesteld. Hoeveel tol vragen we per persoon? En hoeveel voor een man met een paard, of  voor een paard en wagen?